Olejek Frankincense (kadzidło) z języka arabskiego: Olibanum.
Kadzidło jest aromatycznym, zakrzepłym, żywicznym sokiem z wyjątkowej rodziny drzew rodzaju Boswellia rosnących w Omanie, Jemenie, Indiach i Somalii. Głównym światowym dostawcą olejku z kadzidłowca jest Somalia, jednak nie jest to olejek najwyższej jakości. Najlepszy, ale również najdroższy pochodzi z Omanu.
W celu pozyskania soku ostrożnie wykonuje się głębokie nacięcia w pniu drzewa. Nacięcia wykonywane są w drzewie w kluczowych porach roku.
Pień drzewa Boswellia wydziela lepką substancję, która w przybliżeniu składa się w 65% z gumy, 30% z żywicy i 4% olejku eterycznego. Pnie drzew są nacinane, aby przyspieszyć uwalnianie żywicy, która wysusza się w gorącym, pustynnym słońcu tworząc twarde masywne łuski zwane „łzami”, pasujące do nazwy, biorąc pod uwagę to, przez co przechodzi drzewo.
.
.
Najpierw zbiera się czyste „łzy”, a ta część żywicy, która spłynęła z drzewa lub spadła na ziemię stanowi gorszy rodzaj materiału. W dzisiejszych czasach zbieranie żywicy uważane jest za zaszczyt i przywilej. Mogą ją zbierać tylko najstarsi mężczyźni.
Kadzidło może być używane w postaci wysuszonej lub poddane destylacji w celu uzyskania olejku eterycznego. Żywica jest jadalna i często żuta jak guma. Jest wyjątkowo aromatyczna, szczególnie po spaleniu – dym ma słodki, cytrusowy zapach.
.
.
Jest wiele dowodów, że kadzidło było używane wiele wieków przed narodzeniem Jezusa. Wiadomo, że z Południowej Arabii – tzw. Arabia Felix (dzisiejsze tereny Jemenu i południowa część Omanu), w czasie panowania dynastii Ming eksportowano go do Chin. Frankincense jest podstawą tradycyjnej chińskiej medycyny od co najmniej 500 lat p.n.e. Najstarsze odnotowane użycie tej substancji znaleziono w inskrypcji na grobie egipskiej królowej Hatshepsut (XV wieku p.n.e.).
Na Bliskim Wschodzie Frankincense jest uważany za „święty olejek do namaszczenia” i od tysięcy lat był używany w ceremoniach religijnych. Olejki – w tym z kadzidła – były również używane bardzo regularnie w czasach biblijnych. W Biblii znajduje się 22 wzmianki o kadzidle.
Jest uważany za pierwszy lek w historii ludzkości i stanowił ważną część recepty Hipokratesa.
„Mamy dowody pisemne, a także archeologiczne, że zarówno kadzidło jak i mirra były używane jako substancje lecznicze w starożytności” – potwierdził Alain Touwaide, historyk medycyny w Instytucie Ochrony Tradycji Medycznych Smithsona w Waszyngtonie.
Według Touwaide’a wczesne próby uprawy drzew kadzidłowca w historycznym Lewancie – terenie dzisiejszego Izraela – zawiodły.
Rzymski historyk i botanik, Pliniusz Starszy, który zalecał kadzidło jako antidotum na zatrucia napisał w pierwszym stuleciu ery nowożytnej, że kosztowny zasuszony sok sprawił, że południowi Arabowie byli najbogatszymi ludźmi na ziemi. Chodziło oczywiście o „sok” z kadzidłowca.
W tym czasie, kadzidło było warte więcej niż złoto. Ale pomimo swojego znaczenia wraz z powstaniem chrześcijaństwa i upadkiem Imperium Rzymskiego wypadło z łask. We wczesnych latach chrześcijaństwa kadzenie było zabronione z powodu jego związków z pogańskim kultem.
Frankincense było paliwem pierwszej globalnej gospodarki od 500 lat przed narodzeniem Jezusa, do roku 500 naszej ery. Starożytne królestwa Południowej Arabii znane jako Ma’in i Saba (Sheba) stały się królestwami wielkiego bogactwa, którego prawdziwą podstawę dochodów królestw stanowił handel kadzidłem i przyprawami.
Współczesnemu człowiekowi trudno jest zrozumieć znaczenie kadzidła w starożytnym świecie. Jest to przecież jedynie pochodząca z drzewa gumowa żywica, która po spaleniu wydziela wonny dym. Jednak w starożytnym świecie była ona niezwykle istotną substancją, niezbędną w czasie tajemnych ceremonii, podczas których księża i kapłani na niezliczonych ołtarzach w niezliczonych świątyniach udawali i błagali niezliczonych bogów.
.
olejek roll on (TOUCH) i czysty olejek
>
Głównymi składnikami tego olejku eterycznego są alfa-pinen, actanol, octan bornylu, linalool, octan oktylu, incesol i octan incesolu. Kadzidło od wieków jest popularnym składnikiem kosmetyków i kadzideł.
WŁĄŚCIWOŚCI OLEJKU FRANKINCENSE >>
.
>
>
.
.
.